⚙️ Nowy plan Ziga na programy asynchroniczne
Ewolucja modelu asynchronicznego w Zigu wpisuje się w szerszy trend upraszczania współbieżności bez utraty kontroli i wydajności. To rozwiązanie może przyciągnąć programistów systemowych zmęczonych złożonością modeli async w Rust czy JavaScript.
Język Zig wprowadza nowy model asynchronicznego I/O, który łączy kod synchroniczny i asynchroniczny w ramach wspólnego interfejsu `Io`. Dzięki temu programiści mogą pisać standardowy kod Zig, który zyskuje korzyści wydajnościowe w zależności od wybranej implementacji (`Io.Threaded` lub `Io.Evented`). Model zachowuje prostotę składni, wprowadzając funkcje `async()` i `concurrent()` do jawnego zarządzania współbieżnością.
🔗Czytaj Więcej🔗
📊 100 000 TPS na miliardzie wierszy: niezwykła skuteczność SQLite
Świetne studium przypadku zmieniające sposób myślenia o architekturze baz danych. Pokazuje, że prostota i wydajność jednego węzła mogą przewyższać złożone systemy rozproszone w odpowiednich zastosowaniach.
Szczegółowe badanie wydajności pokazuje, że SQLite – często uznawany za prostą bazę osadzoną – może przewyższać systemy sieciowe, takie jak PostgreSQL, w wybranych scenariuszach. Dzięki eliminacji opóźnień sieciowych i zastosowaniu grupowania zapisów osiągnięto ponad 100 000 transakcji na sekundę. Analiza pokazuje, jak prawo Amdahla i opóźnienia sieciowe ograniczają skalowalność systemów rozproszonych, podczas gdy lokalne wykonanie SQLite omija te bariery.
🔗Czytaj Więcej🔗
🧮 Jak kompilatory sprytnie dodają liczby na x86
Świetne studium pokazujące, jak projektanci kompilatorów wykorzystują niuanse sprzętowe dla zysku wydajności — obowiązkowa lektura dla pasjonatów niskopoziomowej optymalizacji.
W ramach serii „Advent of Compiler Optimisations 2025” Matt Godbolt wyjaśnia, jak kompilatory wykorzystują instrukcję x86 „lea” (Load Effective Address), aby efektywnie wykonywać dodawanie. W odróżnieniu od ARM-owej instrukcji „add” z trzema operandami, architektura x86 z dwoma operandami wymaga sprytnego obejścia, które „lea” zapewnia w operacjach wielooperandowych. Artykuł pokazuje, jak ta technika pozwala oszczędzać instrukcje i zwalniać rejestry dla dalszych obliczeń.
🔗Czytaj Więcej🔗